Nieuw album Roger Waters - Is this the life we really want?

[Technative]

Ik ben fan. Al jaren. Pink Floyd, Roger Waters... Ik kan er geen genoeg van krijgen en met name de solo albums van Waters doen me op een of andere manier altijd wat. Ik heb er gewoon iets mee. Dat geldt in zekere mate ook voor Pink Floyd albums, hoewel de vroegere en latere albums me dan weer een stuk minder aanspreken, maar de albums gemaakt in de hoogtijdagen van zowel Waters als Gilmour worden nog steeds met grote regelmaat gestreamed in huize Technative.

Na Amused to Death was het lange tijd stil; een heel lange tijd, want het is maar liefst 25 jaar lang stil geweest rond om Roger Waters op album gebied na de release van AtD in 1992. Maar nu is het moment dan eindelijk daar! Het nieuwe album van Roger is uit en is getiteld "Is this the life we really want?".

Die titel dekt perfect de lading en na een paar keer luisteren vallen steeds meer kleine details op die het album nog meer kracht geven en de luisterervaring nog sterker maken. Het is wederom een plaat met een boodschap, en die boodschap is de gebruikelijke voor Roger: Hij is het er niet mee eens! Op zijn typische manier schopt hij stevig tegen alles aan wat hem niet bevalt aan de huidige maatschappij / wereld / samenleving. Soms in subtiele details (zuchten terwijl Donald Trump zijn beklag doet over hoe oneerlijk CNN wel niet is), soms tekstueel "picture a shithouse with no fucking drains, picture a leader with no fucking brains..." en soms in effecten en samples (overvliegende drones en raketten). Roger weet het allemaal feilloos op een uiterst cynische manier aan de orde te stellen en vraagt zich -letterlijk- af: Is dit nou hoe we het willen hebben met z'n allen?

In muzikaal opzicht is het een prachtig album met veel bekende elementen uit vroegere albums. Het lijkt alsof Roger zich meer om de inhoud heeft bekommerd dan om de muziek, want er komen met grote regelmaat stukken (samples, akkoordenschema's, enz) voorbij die we al kennen van zijn eerdere albums. Zo lijkt het einde van "Deja-Vu" heel sterk op "Mother" van het The Wall album bijvoorbeeld. Ook de 3D effecten waarmee het Amused to Death in het verleden hoge ogen gooide zijn in beperkte mate aanwezig, maar domineren absoluut niet zoals dat op AtD wel het geval was. De luisterervaring is qua geluidskwaliteit dan wel weer een bijzondere, want het is werkelijk magnifiek opgenomen en gemastered. Met name de strijkers zijn van zeldzame schoonheid en de akoestische gitaar en drums (vooral de cymbals!!!) zijn werkelijk een lust voor het oor.

Roger is ook goed bij stem, maar in sommige uithalen is te horen dat hij wat ouder wordt. Ondanks dat verliest het niet aan kracht en past het perfect "in het plaatje". Ik verdenk hem er zelfs van -je bent immers perfectionist of je bent het niet- dat hij dit expres heeft gedaan.

Ik ben in ieder geval weer head-over-heels verliefd op dit magistrale album en vind het een absoluut waardig opvolger van Amused to Death, hoewel het karakter van deze twee albums totaal verschillen.

Roger blijft nog steeds m'n idool!

[chansig]

Mooi verhaal. Wat ik ervan vind ? Een album wat ik niet nog een keer ga beluisteren.  :)

Gr. Hans

[Technative]

Mooi verhaal. Wat ik ervan vind ? Een album wat ik niet nog een keer ga beluisteren.  :)

Gr. Hans

Waarom niet, Hans?

[chansig]

Ik vind het voornamelijk saai. Beetje achtergrond muziek.

Gr. Hans

[Nb]

Mooie geschreven recensie, maar Ik ben het helemaal met Chansig eens. Bij de 2e keer luisteren, haalde ik het eind niet. Ik had hem in flac opgehaald en op cd gebrand. Moeten cd's trouwens bij het plastic, of overige afval?
Mijn favoriet PF album is overigens Obscured by clouds. Daar wordt ik blij van. Maar ieder zijn ding.

[Onder013]

Het is echt een album dat het nodig heeft om je er in te verdiepen om het te kunnen waarderen. Met na één of twee keer spelen zeggen dat je het wel of niet goed vindt kan, maar de kans is dan aanwezig dat je jezelf tekort doet.
Misschien dat bij audioapparatuur de "1 minuut" regel van Hans (Chansig) op gaat, maar bij muziek sla je de plank dan in het gemeen volledig mis.
Tjonge wat zou mijn muziekcollectie saai zijn als ik op die manier zou hebben bepaald wat ik wel en wat ik niet wil horen.
Dan is er nog een aspect. Op het internet circuleren te downloaden versies van het nieuwe album van Roger Waters. Het merendeel daarvan klinkt plat, vlak en zelfs met tracks waarin delen er van zijn verwijderd. De muziek van RW loopt over van vocale en instrumentale effecten die pas volledig tot uiting komen als de geluidsdrager op orde is en dan bij voorkeur via een set die ook een beetje deugt.

Ik weet het, Hans heeft een slechte set en dito oren  :)  :)) dus dat wordt helemaal niks. Maar anderen zou ik toch willen adviseren om een goed klinkende versie van het album te selecteren en het aandachtig een kans te geven.

Enjoy,
Henk

[chansig]

Muziek moet me eigenlijk wel gelijk pakken op een bepaalde manier. Nieuwsgierig maken naar het volgende nummer. Dat heb ik in dit geval helemaal niet.

Gr. Hans

[Nb]

Muziek moet me eigenlijk wel gelijk pakken op een bepaalde manier. Nieuwsgierig maken naar het volgende nummer. Dat heb ik in dit geval helemaal niet.

Gr. Hans

Helemaal mee eens. Het zeurt door. Het sprankelt niet, deprimerend.

[Technative]

AtD was bij mij liefde op het eerste gezicht. Is this the life was dat eigenlijk niet direct bij de eerste keer luisteren, maar ik ben er nu echt wel gek op hoor. Alles behalve saai. Alleen al die strijkers zijn rete spannend om te horen. Doe daar nog de lading van de teksten en de waanzinnig goede muzikale begeleiding en je bent voorlopig nog niet uitgeluisterd (ik in ieder geval niet).

Obscured is dan weer totaal niet mijn muziek en hoort absoluut niet tot mijn rijtje favoriete Pink floyd albums. Het begint voor mij zo'n beetje bij Meddle en via Animals en de usual suspects (wywh en ds) kom je dan uiteindelijk uit bij The Wall en The Final Cut. Alles daarvoor en daarna doet het niet voor mij. Maar dat is persoonlijk. Ik heb Obscured, Ummugumma, the piper en soortgelijken wel in m'n verzameling maar draai ze nooit. Puur voor de verzameling dus en niet om er muzikaal van te genieten want dat lukt me gewoon niet.

Ik kan echt ontroerd raken van een album als The Final Cut of Animals en die emotie ervaar ik simpelweg niet bij de vroege Pink Floyd albums.

[Nb]

- Beetje off topic, maar een beetje moet toch kunnen??- ;)

"Obscured " heeft niks met ummagumma, etc te maken.
Het is juist het enige album van P.F. wat je op elk moment v/d dag kan horen. Relexed en open.  :music2:
Atom heart mother, is overigens ook een van mijn favorieten.
Relics is voor mij voldoende, qua heeeel vroeg werk.
Dark side en The wall draai ik nooit, sufgedraaid, te vaak gehoord.
Division bell draai ik ook wel af & toe, hoewel niet heel erg sterk. Misschien ben ik wel een David Gilmour adept, qua Floyd.

[Technative]

- Beetje off topic, maar een beetje moet toch kunnen??- ;)

"Obscured " heeft niks met ummagumma, etc te maken.
Het is juist het enige album van P.F. wat je op elk moment v/d dag kan horen. Relexed en open.  :music2:
Atom heart mother, is overigens ook een van mijn favorieten.
Relics is voor mij voldoende, qua heeeel vroeg werk.
Dark side en The wall draai ik nooit, sufgedraaid, te vaak gehoord.
Division bell draai ik ook wel af & toe, hoewel niet heel erg sterk. Misschien ben ik wel een David Gilmour adept, qua Floyd.

Weet ik, maar wat ik wilde aangeven is dat de vroege Pink Floyd je ding moet zijn. Ik ben echt groot Pink Floyd fan, maar het vroege spul doet me niets. Vanaf Meddle begint het -voor mij- een beetje leuk te worden. Van Alan's psychedelic breakfact kan ik gewoon niet vrolijk worden. Vanaf Animals is Pink Floyd echt mooie dingen gaan doen naar mijn mening. The piper, saucer, ummagumma, more en het andere vroege spul hoeft van mij gewoon niet. Ik heb het allemaal netjes in dekast staan (in meerdere uitvoeringen zelfs), maar dat is echt puur het verzamelen.

En off topic is zeer welkom hoor. Nonos problemos!  :offtopic:  :)

[Nb]

Obscured is overigens na Meddle en net..voor DsotM.

Tja. Mijn favoriete PF. Cant help it :sleepy:

[Technative]

Obscured is overigens na Meddle en net..voor DsotM.

Tja. Mijn favoriete PF. Cant help it :sleepy:

Dat weet ik, maar voor mij is ie nog steeds gewoon te veel "het vroege spul", zeg maar. Niet mijn ding, maar mooi dat het jouw ding wel is. Ik ken maar weinig mensen die van voor tot achter alles van PF kan waarderen.

[Nb]

Misschien komt het omdat ik in heel vroeger tijden wel regelmatig een psychadelic breakfast nuttigde :p
Leuk dat binnen het  oevre van een band zoveel verschil van appreciatie is.

[CZ79]

Magnifiek opgenomen??? Meen je dat nu? Ik vind het album mooi maar echt verschrikkelijk opgenomen, de dynamic range is belabberd en zo plat als een dubbeltje. Heb je de cd of de lp (deze laatste schijnt wel weer erg goed te zijn qua opname)